در اسکن های پزشکی هسته ای میزان ناچیزی ماده رادیواکتیو به بیمار تجویز می شود که باعث تشعشع بیمار می شود، میزان اشعه داده شده در این دسته از اسکن‌ها بسیار ناچیز و در حد استاندارد تعیین شده توسط سازمان‌های بین‌المللی می‌باشد. از طرفی داروهای مورد استفاده این امتیاز را دارند که بر خلاف داروهای استفاده شده در رادیولوژی و آنژیوگرافی هیچ گونه اثر حساسیتی خطرناک و یا آسیب به کلیه ندارند. لذا در بسیاری از بیماران (حتی در مبتلایان به بیماری‌های کلیوی)  اسکن‌ها ی پزشکی هسته ای بی خطرترین روش بررسی بیماران می باشند.